YOLO!!

Na 6 weken is het (eindelijk) bijna zover! Morgen kan ik richting België vertrekken! Ik kijk enorm uit naar mijn vertrek:-)! Spijtig genoeg hoor ik veel te vaak dat het weer zo slecht is. Het mooie weer zal ik dus zeker missen:-) deze morgen was het hier 17 graden en toen ik Lea naar school bracht kon ik gewoon met een kleedje rondlopen:-) ik vrees dan ook dat het de laatste keer zal zijn dit jaar dat ik een kleedje zo kan aandoen:-)!

Gisteren ben ik voor de laatste keer naar het strand geweest en heb ik wat genoten van de rust en het zonnetje:-) smiddags ben ik dan ook nog een ijsje gaan eten in mijn favoriete brasserie! Ja ook daar ben ik vaste klant geweest:p

Zondag had ik nog een laatste dagje vrij. Ik wou graag gaan shoppen en ik had de bus dan genomen. De rit duurde zo'n 30 minuten en toen ik daar uiteindelijk aankwam waren alle winkels toe! Op de site stond nochtans dat het open zou zijn:-) maar blijkbaar was hun site niet up to date! Typisch Fransen?! Dan ben ik naar sainte Maxime geweest, dat was echt wel de moeite! Heel mooi stadje en gelukkig waren de winkels open en kon ik toch nog iets kopen:D 

Toen ik terug in les issambres aankwam, kwam ik een gast tegen die bij het verhuur van de Jetski's werkt! Het is zo een typisch surfer: blond langer haar, stevig bovenlijf en zo een typisch zwembroek. (Jup, knapper dan de tuinman;)) Aangezien hij hier in de buurt werkt kwam hij af en toe voorbij en op mijn lange dag met veel wandeltochten, bussen enzo was ik hem dus al een paar keer tegen gekomen. Af en toe een lachje en dat volstond. Nu kwam ik hem nog eens tegen toen ik iets ging eten en hij sprak me aan! Uit zijn hele Franse uitleg kon ik alleen maar begrijpen ik herken u en ik heb u 3x gezien! Nog een fijne vakantie:-) haha! Was toch wel wat raar hoor:D natuurlijk kwam ik hem daarna nog eens tegen in zijn auto: deze keer was het een lachje en een zwaaitje:D maar goed, dat zal mijn thuiskomst niet tegenhouden:-)!

Deze unieke ervaring zit er dus al bijna op! Het was een geen goed ervaring maar ik heb er zeker veel uitgeleerd en ik denk dat ik ook sterker zal terugkomen! 

Na het stoppen met rechten wist ik niet goed wat ik moest doen. Ik  wou nog graag op kot blijven, want dat is echt een fantastische tijd geweest! Ik heb me daar echt super goed geamuseerd altijd en ook daar waren moeilijke momenten maar dankzij vrienden geraakte ik erdoor:-) nu was het wat anders, ik zat maar thuis te zitten en wist niet goed wat ik wou doen. Ik wou nog niet werken want daar voelde ik me nog "zo jong" voor. Dus ik wou iets speciaal doen, eerst wou ik vrijwilligerswerk doen bij Unicef. Maar daar moet je blijkbaar 25 jaar voor zijn ( stom eigenlijk!) dus ging ik op zoek naar iets bijzonders in het buitenland. Zo ben ik dan terecht gekomen op de site van au pair world. En al snel was alles geregeld voor mij vertrek. Ik had echt enorm veel zin om te vertrekken en ik has weer een doel voor ogen!:-) 

eens hier aangekomen, viel het spijtig genoeg zwaar tegen. Zoals jullie eerder konden lezen viel het niet mee met de mama. We kwamen niet goed overeen en toen ik niet langer wou blijven liep het nog wat mee scheef. Ik liep dus behoorlijk op mijn tenen maar naar het einde toe begon ze mijn werk wel te appreciëren. 

Dit avontuur heeft me dan ook heel veel geleerd. Zoals ik hierboven zei was ik dus op zoek naar iets en ik besefte hier dat ik op zoek was naar meer geluk. Na veel nadenken besefte ik dat alles wat ik miste al die tijd,er eigenlijk allemaal was. Ik heb daarvoor een hele trip moeten maken om dat te beseffen, maar soms moet je helemaal terug naar beneden vallen om alles helder te zien. Ik weet nu dat ik super vrienden heb die er altijd voor me zijn

Spijtig genoeg zie je op zo'n momenten wie je echte vrienden zijn. Ik heb met heel veel vrienden en familienog heel veel contact gehad, waar ik veel bij kon klagen en zagenen die hebben mij ook super hard gesteund en begrepen het ook allemaal! Daar ben ik heel blij om en dan ook een dikke merci aan hun! (Degene over wie ik spreken weten het wel:-)! Het is ongelofelijk fijn gevoel als je weet dat andere achter je staan. Zelfs van mensen waar ik weinig contact mee heb kreeg ik onverwacht steun door een klein berichtje:-) dat deed echt goed, bedankt daarvoor! 

Maar eris ook altijd het negatieve, je verwacht soms van bepaalde me,sen steun, die er dan niet komt:-) maar ja zo leer je je echte vrienden kennen en is dat weer iets wat ik bijgeleerd heb! 

Op een bepaald moment zei de papa van lea tegen mij als je terug gaat zal iedereen het zien als een faling. Er zullen er zeker zijn die het zo zien, maar het was heel fijn om van vrienden te horen dat het niet zo was:-) gelukkig kan je alleen maar leren van fouten:D 

ik las de tekst juist nog eens na en zoals duidelijk is heb ik hier dus veel bijgeleerd:d nu is het dus tijd om dit avontuur af te sluiten en aan het iets wat serieuze leven te beginnen. Gelukkig weet ik nu wel wat ik wil en hoop ik snel aan het werk te zijn:-)! En ik kijk natuurlijk er naar uit om terug naar mijn favoriete brasserieën te gaan:d en dan zal ik spijtig genoeg afscheid moeten nemen van twee super kerels die binnenkort zelf ook op avontuur vertrekken naar australie! Ik ga hun missen maar het zal ongetwijfeld een betere ervaring zijn als het mijne hier:D!

Zoals Evelien zei: au revoir croissant, hallo friet! Oh die frietjes gaan me smaken!! :-D

dit zal wss mijn laatste blog zijn dus nog eens een dikke merci voor alle steun!:-) ik kijk er naar uit om jullie terug te zien allemaal!!! 

XXX

p.s. Ik ga nog even van de zon genieten:P